Rynek wycenia wyższe stopy procentowe

Mocne dane ze Stanów Zjednoczonych i jastrzębia retoryka amerykańskich decydentów spowodowały zwiększenie oczekiwań inwestorów wobec wysokości stóp procentowych w USA, co zapoczątkowało szerszy trend. Na jego fali zmniejszyły się także oczekiwania dotyczące cięć stóp procentowych w Polsce, co przynajmniej w części wydaje się stać za umocnieniem złotego względem euro.

Inflacja w USA w styczniu okazała się wyższa niż oczekiwano. Istnieją przesłanki, że trend spadkowy, w którym tak wiele osób pokłada nadzieję, wygasa, a dynamika cen stabilizuje się na nieakceptowalnie wysokich poziomach. Przewidywania dotyczące docelowych poziomów stóp wzrosły na całym świecie, bowiem rynki dokonują rewizji wcześniejszych oczekiwań odnośnie do łagodzenia polityki przez banki centralne – zaczynają akceptować, że prawdopodobnie stanie się to najwcześniej w 2024 r. Zaznaczamy w szczególności, że oczekiwane docelowe stopy procentowe Fedu i EBC osiągnęły w zeszłym tygodniu nowe rekordowo wysokie wartości. W związku z tym, że rentowności rosły w ujęciu globalnym dolar nie doświadczył istotnej aprecjacji. Większość walut G10 utrzymywała się w wąskich przedziałach.

W tym tygodniu naszą uwagę ponownie koncentrować będziemy na wskaźnikach makroekonomicznych. Kluczowe będą indeksy PMI dla kluczowych krajów, które opublikowane zostaną we wtorek 21.02 – szczególną uwagę zwrócimy na dane dla strefy euro. W piątek 24.02 poznamy wysokość inflacji PCE w USA, która jest miarą preferowaną przez Fed. Pod względem komunikatów banków centralnych zapowiada się spokojny tydzień – istotne będą jedynie minutki z lutowego posiedzenia Fedu (środa 22.02).

PLN

Polski złoty zakończył tydzień umocnieniem w parze z euro. Ostatnie zmiany wydają się niejako odreagowaniem po wcześniejszej słabości. Może to być także po części efekt zmian rynkowych oczekiwań w zakresie obniżek stóp procentowych w Polsce – o ile wcześniej rynek zakładał, że w perspektywie 9 miesięcy stopy powinny być niższe o ok. 50 pb., o tyle teraz widzi przestrzeń na cięcia o jedynie ok. 25 pb. Choć powściągliwe wypowiedzi członków Rady mogły mieć pewne znaczenie dla wycen, korekta wydaje się następować głównie w obliczu zmian zewnętrznych, w tym szczególnie istotnego wzrostu wycen podwyżek w USA. Dane krajowe stanowią wręcz argument w przeciwnym kierunku – dynamika PKB w IV kwartale rozczarowała (2 proc. r/r), zaś inflacja w styczniu okazała się wyraźnie niższa od oczekiwań (17,2 proc.).

Kalendarz ekonomiczny jest w tym tygodniu wyjątkowo obfity. Zaczynamy od mieszanych styczniowych danych z rynku pracy (mocne płace i słaba dynamika zatrudnienia – choć tutaj specyfika danych sugeruje powściągliwość), dość słabej produkcji przemysłowej i kontynuującej spadek inflacji producentów. Przed nami jeszcze kluczowe dane o sprzedaży detalicznej (wtorek 21.02), które rzucą więcej światła na krajową konsumpcję, oraz odczyt stopy bezrobocia (czwartek 23.02). Choć krajowe dane mogą mieć pewne znaczenie dla rynku, bardziej istotne dla złotego będą prawdopodobnie sygnały z zewnątrz.

EUR

Ostatni tydzień dla euro był dość spokojny. Odczyty PMI z tego tygodnia mogą jednak naszym zdaniem zapewnić więcej emocji, tworząc potencjał do aprecjacji wspólnej waluty. Konsensus wycenia ich dalszy niewielki wzrost, jego szacowana skala może jednak nie w pełni uwzględniać optymistyczne sygnały dotyczące europejskiej gospodarki, które pojawiają się na wielu frontach, w szczególności rozmywającego się ryzyka kryzysu energetycznego. Zaskoczenie w górę oczywiście zwiększyłoby presję na Europejski Bank Centralny, by nadrobił stracony czas i zdecydowanie podnosił stopy procentowe, jesteśmy więc pozytywnie nastawieni względem euro.

Poza wtorkowymi (21.02) danymi PMI pewne znaczenie dla ukierunkowania oczekiwań wobec polityki monetarnej EBC i sytuacji euro może mieć również czwartkowy (23.02) raport dotyczący inflacji w styczniu, choć należy zaznaczyć, że jest to rewizja.

USD

Zaskoczenie inflacyjne w USA nie było wielkie, wystarczyło jednak, by wstrzymać przywoływany przez nas niejednokrotnie trend spadkowy bazowej miary inflacji, która jest najbardziej wiarygodnym wskaźnikiem przyszłej dynamiki cen. Główne miary bazowej dynamiki cen wydają się stabilizować na poziomie powyżej 4 proc., płace doganiają ceny i wydaje się, że potrzeba jeszcze kolejnych działań ze strony banku centralnego, żeby sprowadzić inflację we właściwe miejsce.

Fed wydaje się zgadzać z tym poglądem i zdecydowanie odsuwa domysły, że zbliża się koniec podwyżek stóp procentowych oraz, co jeszcze mniej prawdopodobne, że wkrótce będzie mógł dokonać ich cięć. Warty uwagi jest naszym zdaniem fakt, że dolar nie doświadczył w zeszłym tygodniu znacznej aprecjacji, co może wskazywać, że jego ostatni okres wzrostów na przekór trendowi dobiega końca.

GBP

W zeszłym tygodniu inflacja w Wielkiej Brytanii pozytywnie zaskoczyła, co zdarza się rzadko. Szczególnie dobre były dane o inflacji usług. To pierwsza oznaka, że miara bazowa dynamiki cen może – z opóźnieniem – podążać tą samą drogą, co w USA, wchodząc teraz w stopniowy trend spadkowy po tym, jak osiągnęła szczyt jesienią 2022 r. Prawdopodobnie zmniejszy to presję na Bank Anglii w kontekście kontynuacji podwyżek stóp procentowych w nadchodzących miesiącach – już teraz rynki ograniczyły oczekiwania dotyczące dalszego zacieśniania przez komitet decyzyjny i ich scenariuszem bazowym jest wzrost stóp łącznie o 50 pb. do połowy roku.

Zeszłotygodniowy raport inflacyjny dokłada się do ogólnego pozytywnego zwrotu w brytyjskich danych, w szczególności z rynku pracy. Również sprzedaż detaliczna zaskoczyła na plus. Podsumowując, zgadzamy się z opiniami, że pesymizm dotyczący brytyjskiej gospodarki jest przesadzony, i utrzymujemy pozytywny pogląd w zakresie perspektyw brytyjskiej waluty.

Autorzy: Enrique Diaz-Alvarez, Matthew Ryan, Roman Ziruk, Itsaso Apezteguia, Michał Jóźwiak – analitycy Ebury