Archiwum

Kto jest po drugiej stronie?

„Nigdy nie wiadomo, kto jest po drugiej stronie” – to hasło reklamujące wiele lat temu akcję poświęconą bezpieczeństwu w sieci kierowane było głównie do najmłodszych użytkowników internetu. Dziś to od nich powinniśmy uczyć się przezorności w korzystaniu z cyfrowych narzędzi, społeczności i cyberproduktów. Ta banalna przestroga dotyczy dziś także całego aparatu państwowego i potężnych korporacji, które mierzą się z niewidzialnym wrogiem. Bo przestępczość cyfrowa już dawno nie zajmuje się hakowaniem osobistych komputerów pojedynczych użytkowników – dziś atakuje całe państwa i całe organizacje.

Mam wrażenie, że dyskutowanie na temat cyberzagrożeń jedynie w kontekście przestępczości, a nawet cyberterroryzmu znacznie ogranicza rzeczywistą skalę problemu, z jakim musimy się mierzyć. Dziś bowiem to nie kradzież danych ani włamania do systemów komputerowych są najpoważniejszym, moim zdaniem, problemem cyfryzującego się świata. Już wiemy, że bronią masowego rażenia w cyberprzestrzeni jest umiejętne wpływanie na świadomość, przekonania i emocje ludzi – użytkowników. To nie przypadek, że zagrożenia związane z publikacją tzw. fake news i zjawisko trollingu stały się już kilkakrotnie głównymi tematami wypowiedzi najważniejszych polityków na świecie – od prezydenta USA Donalda Trumpa po przedstawicieli również polskiego rządu.

Spontaniczny rozwój internetu i produktów cyfrowych zachwycał coraz to nowymi polami możliwości, szansami rozbudowy wielu dziedzin, nowymi produktami i zmianą sposobów interakcji międzyludzkich. Nowy wspaniały świat pokazuje dziś swoją ciemną stronę, o której nie chcieliśmy pamiętać, a może nie umieliśmy nad nią zapanować. Wolny internet i cyfrowa rewolucja zakładała przecież brak nadzoru, brak granic, swobodę twórczą i handlową, brak państwowych regulacji, brak ograniczeń. Dziś „fejkowa” informacja może wpływać na kurs akcji, wyniki wyborów, głosowań. Akcja trolli może zmieniać geopolitykę i wywoływać konflikty, oparte o emocje grup etnicznych, całych narodów czy religii. To jest prawdziwe zagrożenie płynące z cyberświata.

Jeśli szybko nie uporamy się z akceptowanym przez użytkowników, wymuszanym przez globalne systemy potwierdzaniem wiarygodności przesyłanych i publikowanych danych, sprzedawanych produktów, mechanizmów bezpieczeństwa – w końcu: opinii i informacji, wolny internet stanie się toksycznym śmietnikiem, a cyberrewolucja pożre własne dzieci.

Poza tym, sądzę – być może na wyrost, że rewolucję cyfrową mamy już za sobą, dziś jesteśmy już w stanie cyfrowej wojny i nie jest to walka jedynie z terrorystami, hakerami i cyberprzestępcami. Nie wiemy przecież, kto jest po drugiej stronie...

Maciej Wośko

Redaktor Naczelny